یافته محققان فنلاندی؛
افزایش ریسك مبتلاشدن به پاركینسون در بیماران اسكیزوفرنی
حیوان خانگی بگیر: یک مطالعه جدید نشان میدهد که در بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی در اواخر عمر خطر مبتلاشدن به بیماری پارکینسون افزایش می یابد.
به گزارش حیوان خانگی بگیر به نقل از مهر، پژوهشگران داشگاه تورکو فنلاند دریافتند افزایش ریسک ابتلاء به اسکیزوفرنی در این گروه از بیماران ممکنست به سبب تغییرات در سیستم دوپامین مغز ناشی از آنتاگونیست های گیرنده دوپامین یا اثرات نوروبیولوژیک اسکیزوفرنی باشد.
در این مطالعه بیش از ۲۵۰۰۰ بیمار مبتلا به بیماری پارکینسون در فنلاند که در سالهای ۱۹۹۶-۲۰۱۹ تحت درمان بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
در مطالعات قبلی چندین فاکتور پرخطر بیماری پارکینسون همچون سن، جنسیت مرد، قرار گرفتن در معرض حشره کش ها و لطمه به سر، شناسایی شده بودند.
دکتر «تامی کووسیماکی»، سرپرست تیم تحقیق، در این زمینه می گوید: «بر اساس نتایج ما، یک اختلال روان پریشی یا اسکیزوفرنی که قبلاً تشخیص داده شده باشد ممکنست یک فاکتور پرخطر در افزایش ریسک ابتلاء به بیماری پارکینسون باشد.»
در حال حاضر روند ابتلاء به بیماری پارکینسون به سرعت در جهان روبه افزایش است. این بیماری، اختلال تخریب عصبی است که بیشتر در بیماران بالای ۶۰ سال دیده می شود. علایم حرکتی اصلی شامل لرزش، سفتی و کُندی حرکت است.
در بیماری پارکینسون، نورون های واقع در جسم سیاه در مغز میانی به آرامی تحلیل می روند که منجر به فقدان یک انتقال دهنده عصبی به نام دوپامین می شود. در مورد اسکیزوفرنی، سطح دوپامین در برخی از قسمت های مغز افزایش می یابد. علاوه بر این، بنظر می رسد داروهای مورداستفاده در درمان اولیه پارکینسون و اسکیزوفرنی دارای مکانیسم های عملکردی متضادی هستند. علایم پارکینسون را می توان با آگونیست های گیرنده دوپامین کم کرد، درحالیکه اسکیزوفرنی معمولاً با آنتاگونیست های گیرنده دوپامین درمان می شود.
وقوع همزمان بیماری پارکینسون و اسکیزوفرنی در یک فرد، اتفاقی نادر است برای اینکه این بیماریها با تغییرات مخالف در سیستم دوپامین مغز همراه هستند. اما بگفته کووسیماکی، «مطالعه ما این تصور غالب را تغییر می دهد.»
منبع: حیوان خانگی بگیر
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب