رتبه ۷۱ ایران در سرانه خودرو در جهان
خسارت سالانه ۱۴ میلیونی آلودگی هوا به هر خانواده ایرانی
حیوان خانگی بگیر: امروز (۲۲ سپتامبر -۳۱ شهریور)، روز جهانی بدون خودرو است. به همین مناسبت دبیر كمیته فنی صدور مجوزهای خودرویی سازمان محیط زیست با اشاره به اینكه ایران به لحاظ سرانه خودرو به نسبت جمعیت، در رتبه هفتاد و یكم دنیا قرار دارد، قیمت بالای خودرو و قیمت پایین سوخت را عامل مهم در افزایش ترافیك و آلودگی هوا دانست.
بهزاد اشجعی دبیر كمیته فنی صدور مجوزهای خودرویی در گفتگو با ایسنا، با تاكید بر اینكه كاهش استفاده از خودرو بهترین راهكار برای دستیابی به آسمان پاك و آبی است، می گوید: با اینكه استانداردهای آلایندگی در دنیا نسبت به ۲۰ سال قبل بسیار سختگیرانه تر شده است اما بازهم مردم به عدم استفاده از خودرو تشویق می شوند. علت آن هم مشخص است، وقتی خودرو استفاده نشود آلایندگی هم ندارد، ازاین رو باید فرهنگ استفاده از خودرو ترویج یابد. یك مفهوم باید در جامعه جا بیفتد كه «خودرو داشتن به مفهوم استفاده روزمره از آن نیست.» مگر وقتی شما یك كالا می خرید هر روز از آن استفاده می كنید؟. این فرهنگ خود به خود هم در مردم ایجاد نمی گردد، بلكه باید سیاست گذاری های لازم اعمال شود.
خودروی گران و سوخت ارزان؛ عامل مهم ترافیك و آلودگی در تهران
این كارشناس حوزه آلودگی هوا با اشاره به لزوم اصلاح برخی سیاست های كلان كشور در حوزه انرژی، تصریح می كند كه در همه جای دنیا خودرو ارزان است اما استفاده از آن گران. چون عواملی مانند قیمت سوخت، عوارض، مالیات و... سبب شده تا مردم تا حد امكان از استفاده از خودرو شخصی پرهیز كنند، اما متآسفانه در ایران دقیقاً برعكس است. خودرو بسیار گران و استفاده از آن خیلی ارزان است و در نتیجه در این شرایط صاحب خودرو دوست دارد هرروز از خودرویی كه با صرف هزینه زیاد خریده است؛ استفاده نماید. همین مبحث سبب شده امروزه معضل ترافیك و آلودگی هوا در شهرهایمان ایجاد شود. بعضی می گویند تهران ظرفیت این همه خودرو را ندارد، اما این گونه نیست، صحیح تر بگوییم: «تهران ظرفیت استفاده روزمره از این همه خودرو را ندارد».
به گفته اشجعی ایران به لحاظ سرانه خودرو به نسبت جمعیت، در رتبه هفتاد و یكم دینا قرار دارد. در تهران هم حدود چهار خودرو به ازای ۱۰ نفر وجود دارد، درحالیكه این عدد برای شهرهایی مثل توكیو، لس آنجلس، وین و... دو برابر است. آیا این شهرها هم مثل تهران مشكل ترافیك و آلودگی هوا دارند؟. خیر. البته بطور قطع ساختار شهری هم در وضعیت كیفیت هوای شهرها موثر است اما مهم تر از آن فرهنگ استفاده از خودروست كه تابحال برای اصلاح آن در ایران اقدام جدی صورت نگرفته است.
خسارت ۱۴ میلیونی آلودگی هوا به هر خانواده ایرانی
دبیر كمیته فنی صدور مجوزهای خودرویی در ادامه با اشاره به خسارت مالی ناشی از آلودگی هوا می گوید: بنا به گزارش بانك جهانی، آلودگی هوا سالانه ۲.۶ میلیارد دلار به تهرانی ها خسارت وارد می نماید. سرانه این عدد، حدود ۳۰۰ دلار برای هر نفر در سال است. به عبارت ساده تر؛ به یك خانواده تهرانی چهار نفره سالی ۱۲۰۰ دلار معادل حدود ۱۴ میلیون تومان ضرر ناشی از آلودگی هوا وارد می شود. این خانواده اگر از ناوگان عمومی استفاده و از كاتالیست خودرو خود مراقبت كند، هزینه كمتری خواهد پرداخت. پس بهتر است سهم خویش را در كاهش آلودگی هوا ایفا نماییم تا متوجه ضرر ناشی از آلودگی هوا نشویم.
وی تاكید دارد كه بیشتر شهرهای كشور بخصوص تهران با كمبود ناوگان عمومی مواجه هستند، ازاین رو در كنار فرهنگسازی برای كاهش استفاده از خودرو های شخصی، نباید از زیرساخت ها غفلت نماییم. ناوگان عمومی حمل و نقل جوابگوی مراجعان فعلی نیست، چه برسد كه راكبان خودرو های شخصی هم به ناوگان عمومی روی آورند، ازاین رو این هم نیازمند توجه گسترده و سرمایه گذاری است.
این كارشناس مكانیك در پاسخ به پرسشی در مورد وضعیت خودرو های ایران به لحاظ استانداردهای آلایندگی با اشاره به اینكه در مورد آلایندگی خودرو های داخلی نمی توان با قاطعیت نظر داد، می گوید: آلایندگی فقط به تكنولوژی خودرو بستگی ندارد و عوامل گوناگونی درگیرند. كیفیت سوخت، شرایط محلی، ارتفاع از سطح دریا، الگوی رانندگی، وضعیت توپوگرافیك شهر و... بر آلایندگی یك خودرو موثرند و امكان دارد در مردودی یا قبولی خودرو در آزمون ها اثرگذار باشند. موردی داشتیم كه در آزمون ها، خودروی یورو۶ ساخته تویوتا در آزمون یورو۴ مردود شد، اما پراید یورو ۵ قبول شد.
اشجعی با اشاره به اینكه از ۸۵ استاندارد مربوط به خودرو ها مسئولیت نظارت بر یك استاندارد كه آلایندگی خودرو است؛ برعهده سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد، این طور ادامه می دهد كه سازمان به صورت دائم نسبت به پایش آلایندگی خودرو های تولیدی از راه انجام آزمون های مختلف اقدام می كند كه خوشبختانه طی یك سال گذشته این نظارت ها بسیار دقیق تر و شفاف تر شده است، اما باید به یك نكته دقت كنیم كه هرچقدر نظارت بر تولیدات را افزایش دهیم؛ در نهایت خودروساز است كه باید با وجدان كار خویش را انجام دهد و به سمت تقلب نرود.
وی تصریح می كند كه برپایه فرمول نمونه برداری كه در استاندارد وجود دارد، طی فرایند نمونه برداری، پنج درصد امكان دارد وجود اشكال در خط تولید علنی شود و ۹۵ درصد احتمال دارد محصول معیوب، در فرایند نظارتی مشخص نشود، پس نمی توان تضمین ۱۰۰ درصدی از عدم وجود عیب و نقص در محصولات تولیدی داد و بخاطر همین است كه می گویم در نهایت خودروساز است كه باید وجدان كاری داشته باشد. با این وجود سازمان حفاظت محیط زیست وظیفه خویش را در زمینه نظارت بر الایندگی خودرو های تولیدی دائما انجام می دهد و اگر محصولی آلایندگی بالایی داشت اصلاً اجازه تولید به آن داده نمی گردد.
تاریخچه روز جهانی بدون خودرو
دبیر كمیته فنی صدور مجوزهای خودرویی در ادامه گفتگو با اشاره به سابقه روز جهانی بدون خودرو می گوید: نخستین روز بدون خودرو در سال ۱۹۵۶ در دو كشور هلند و بلژیك برگزار گردید. دو سال بعد در قسمتی از شهر نیویورك آمریكا هم روز بدون خودرو به اجرا درآمد و در سال ۱۹۹۱ نخستین كنفرانس شهرهای بدون خودرو در این شهر برگزار شد، اما این مناسبت زمانی صورت رسمی تری گرفت كه در سال ۱۹۹۲، برای نخستین ایده «روز جهانی بدون خودرو» طی نشستی در شهر پاریس مورد بحث قرار گرفت و نهایتاَ در در سال ۲۰۰۰ توافقی بین كشورهای عضو اتحادیه اروپا انجام شد تاهمه ساله در تاریخ ۲۲ سپتامبر روز بدون خودرو در شهرهای كشورهای عضو برگزار گردد. این رویداد بعدها به سایر كشورهای جهان هم سرایت كرد.
اشجعی با اشاره به اینكه روز جهانی بدون خودر هر ساله در ۲۲ سپتامبر حدود ۱۵۰۰ شهر در دنیا در روز جهانی بدون خودرو رویدادهایی برگزار می كنند، افزود: البته بعضی از شهرهای جهان این مناسبت را به شكل های دیگری به اجرا در می آورند. برای مثال در شهر جاكارتا پایتخت اندونزی بامداد روزهای یكشنبه هر هفته در قسمتی از شهر روز بدون خودرو اجرا می شود. هدف از روز بدون خودرو ترویج فرهنگ عدم استفاده از خودرو شخصی است و در این روز شهروندان با استفاده از سایر وسایل نقلیه مانند دوچرخه، اتوبوس، مترو و یا پیاده در سطح شهر تردد می كنند.
از جریمه خودرو ها تا اهدای دوچرخه در روز جهانی بدون خودرو
به گفته این كارشناس حوزه آلودگی هوا، دولت ها و شهرداری ها معمولاً در روز جهانی بدون خودرو با برگزاری برنامه های مختلف و اطلاع رسانی عمومی تلاش در گسترش فرهنگ استفاده از وسایل حمل و نقل پاك دارند، تا حدی كه در بعضی از شهرها ترددكنندگان با خودرو شخصی در سطح شهر در این روز با جریمه مواجه می شوند. در دنیا برنامه هایی مانند اهدای دوچرخه، مجانی كردن استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی، برگزاری برنامه های پیاده روی، تور داخل شهری بدون خودرو، اسقاط نمادین خودرو ها در معرض دید عموم و... انجام می شود كه باعث ترغیب شهروندان برای مشاركت در برگزاری این روز می شود. در ایران هم برخی از شهرهای بزرگ برای روز بدون خودرو برنامه هایی دارند كه جای تقویت دارد. به صورت معمول برگزاری چنین رویدادهایی در سطح شهر بر عهده شهرداری هاست، اما نهادهای مربوطه هم می بایست حمایت های لازم را داشته باشند.
وی در انتها تاكید دارد كه اگر مسؤلان و فعالان محیط زیستی دیگران را به عدم استفاده از خودروی شخصی ترغیب می كنند؛ ابتدا باید خود در استفاده از ناوگان عمومی پیشگام باشند. از مسئولینی كه مردم را سفارش به عدم استفاده از خودروی شخصی می كنند؛ انتظار می رود كه حداقل در ایام غیر كاری و تعطیل خودرو های شخصی شان را كنار گذاشته و به سفارش خودشان عمل كنند. ضمن اینكه متأسفانه هنوز خیلی از مسؤلان در دستگاه های مختلف اجرایی كه در كاهش آلودگی هوا تكالیفی دارند؛ نمی خواهند آلودگی هوا رفع گردد، حالا یا باور ندارند یا برایشان اولویت نیست. شك نكنید اگر معضل آلودگی برای مسئولین به دغدغه تبدیل شود؛ خیلی راحت حل می شود.
منبع: حیوان خانگی بگیر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب