زباله نفس دریای خزر را به شماره انداخته است
به گزارش حیوان خانگی بگیر دریای خزر بزرگ ترین دریاچه دنیا است كه در شمال ایران و در امتداد سه استان گیلان، مازندران و گلستان قرار دارد اما كافی است چند قدم در ساحل این دریا قدم بزنید تا با زباله ها و ماهی هایی كه بر ساحل این دریا خشك شده اند مواجه شوید. یك كارشناس محیط زیست می گوید: در بعضی شهرهای شمال كشور محل دفع زباله در ساحل دریای خزر قرار دارد و شیرآبه آنها به صورت مستقیم وارد دریا می شود.
سهیل اولادزاد در آستانه روز دریای خزر گفت و گو با ایسنا با اعلان اینکه دریای خزر به مجموعه ای از آلودگی ها تبدیل گشته است، اظهار نمود: آلودگی های دریای خزر تنها به معضل زباله ختم نمی گردد بلکه فاضلاب خیلی از شهرهای استان های شمالی کشور نیز وارد این دریا می شود. معدود شهرهای این استانها دارای سیستم تصفیه خانه فاضلاب هستند اما متاسفانه سایر شهرهای حاشیه دریای خزر فاضلاب خودرا وارد چاه های جذبی می کنند که وارد آب های زیرزمینی و در نهایت دریای خزر می شود یعنی هر آلودگی که در استان های شمالی وارد منابع آبی می نماییم از سموم کودهای شیمیایی گرفته تا پساب صنایع که وارد رودخانه ها می شود همه در نهایت به دریای خزر راه پیدا می کند.
وی در ادامه با اشاره به نزدیک بودن شهرها به یکدیگر و وجود نگرشی منطقه گرایی در استان های شمال کشور اشاره کرد: متاسفانه تعداد محل های دفع زباله در این استانها به اندازه تعداد شهرستان ها و گاهی به اندازه تعداد شهرها و روستاها است یعنی هر شهری که در حاشیه دریای خزر قرار دارد برای خود یک محل دفع زباله جداگانه ای دارد. بدین جهت شهر کوچکی مانند سرخ رود که جزو شهرستان محمودآباد است یک محل دفع زباله در کنار ساحل دریای خزر و محمودآباد نیز در یک متری ساحل دریا محل دفع جداگانه ای دارد. بابلسر و سایر شهرهای دیگر نیز به همین صورت محل های دفع زباله جداگانه ای در ساحل دریا و در نزدیکی رودخانه ها دارند.
اولادزاد همین طور اشاره کرد: تا زمانی که شهرداری ها زباله ها را در ساحل دریا و در نزدیکی رودخانه هایی همچون هراز، تلار و خیلی از رودخانه های دیگر سه استان شمال کشور دپو می کنند حجم بالایی از شیرابه وارد دریای خزر می شود.
این کارشناس محیط زیست درباره نقش مسئولان و متولیان مدیریت پسماند در زمینه اصلاح و مدیریت محل های دپوی زباله و جلوگیری از ورود شیرآبه آنها به رودخانه ها، محیط زیست و دریای خزر اشاره کرد: مسئولان باید در نوع نگرش خود تغییر ایجاد کنند چونکه معضل پسماند شهرهای حاشیه دریای خزر را نمی توان به صورت مستقل برطرف کرد بلکه لازم است چند شهرستان به یک اجماع برسند و تحت یک مدیریت واحد پسماند را مدیریت کنند.
وی کاهش جمعیت آبزیان دریای خزر طی سال های اخیر را ناشی از آلودگی های وارد شده به این دریا دانست و اظهار داشت: معضل آلودگی دریای خزر نه فقط به اقتصاد و سلامتی ماهیگیران و خیلی از خانواده ها و شهروندانی که از این دریا بهره مند می شوند صدمه ای جدی وارد میکند بلکه به اقتصاد کشور نیز آزار می زند. طی سال های اخیر براثر آلودگی های وارد شده به دریای خزر میزان قابل توجهی از جمعیت آبزیان کاهش پیدا کرده است این در حالیست که همین آبزیان را وارد سفره های خود می نماییم.
این فعال محیط زیست همین طور آلودگی شناگاه های دریای خزر را از دیگر نتایج دپوی زباله در ساحل دریا برشمرد و اشاره کرد: شناگاه های بسیار آلوده ای در این دریا وجود دارد که میزان آلودگی میکروبی آنها را باید از سازمان حفاظت محیط زیست جویا شد. بر طبق آخرین آماری که از سال ۹۶ در دست است استان مازندران به تنهایی ۱۵ شناگاه آلوده میکروبی دارد و مسافران بدون هیچ گونه آگاهی از آثار زیانباری که این آب آلوده برای خود و فرزندان آنان به همراه دارد از دریای خزر استفاده می نمایند و گاهی گرفتار لطمه های پوستی و گوارشی می شوند.
وی با اشاره به اینکه تمام آثار مخربی که به سلامتی شهروندان و اکولوژی دریای خزر وارد می شود ناشی از آلودگی هایی است که اغلب محیط زیستی هستند، مدعی شد: با این وجود متاسفانه مسئولان تدبیری برای مدیریت و رفع این آلودگی ها ندارند.
اولادزاد ضمن اشاره به پیچیدگی معضل پسماند در استان های شمال کشور خصوصاً استان مازندران اظهار داشت: طبق قانون مدیریت پسماند مدیریت پسماندهای شهری برعهده شهرداری ها است. با این وجود بعضی از شهرداران شهرهای حاشیه دریای خزر از سازمان حفاظت محیط زیست که تنها نقش نظارتی دراین زمینه دارد انتظار تامین و برآورد بودجه دارند همین طور هر شهرستان به صورت مجزا محل دفع زباله ای دارد تا بتواند درآمد جداگانه ای از آن کسب کند و همین موضوع موجب کند شدن پروسه اصلاح و مدیریت صحیح پسماند در این استانها شده است.
این کارشناس محیط زیست درباره معضلات اصلاح وضعیت پسماند شهرستان های حاشیه دریای خزر اظهار داشت: برخی سرمایه گذاران طی سال های اخیر برای تغییر محل دفع زباله در بعضی شهرستان ها تلاش نموده اند اما به سبب گران بودن زمین موفق به این کار نشده اند همین طور شهروندان برخی شهرها نیز اجازه نمی دهند که دستگاه زباله سوز یا کارخانه کمپوست در منطقه راه اندازی شود چونکه برخی مسئولان در گذشته اقداماتی را آغاز و نیمه کاره رها کرده اند مانند کارخانه کمپوست بهشهر که حالا حدود دو سال از افتتاح چند باره آن می گذرد اما هیچ فعالیت موثری در آن صورت نمی گیرد و تنها به محل دپوی زباله هایی تبدیل گشته که شیرآبه آنها وارد پناهگاه حیات وحش میانکاله می شود.
وی درباره نقش مردم در کاهش آلودگی های ناشی از دفع زباله در ساحل دریا و بستر رودخانه ها اظهار داشت: تا زمانی که شهرداری ها در این مناطق زباله ها را دپو می کنند مردم نمی توانند نقش تعیین کننده ای در کاهش آلودگی هایی که به محیط زیست و دریای خزر وارد می شود، داشته باشند حتی اگر مردم زباله های خودرا کاهش و تفکیک زباله از مبدا را انجام دهند، عملا تا زمانی که مسئولان به این معضل توجه نداشته باشند نمی توان انتظار نتیجه مثبت و موثری دراین زمینه داشت.
اولادزاد در آخر صحبت های خود ضمن بیان اینکه با بحران محیط زیستی در استان های شمال کشور روبه رو هستیم، اظهار داشت: خیلی از مردم تنها زیبایی ها و چشم اندازهای جنگلی و دریایی این استانها را می بینند اما در حقیقت زیر پوسته این استانها مشکلات محیط زیستی بسیار زیادی وجود دارد که متاسفانه مورد توجه هیچ یک از دستگاه های دولتی و جزو اولویت های اول آنها نیست.
منبع: حیوان خانگی بگیر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب