بوی سیاست از خشك شدن كشكان می آید
حیوان خانگی بگیر: پایگاه خبری گلونی در مطلبی با عنوان بوی سیاست از خشك شدن كشكان می آید، نوشت: یك سرزمین با مردمانش در حال نابودی هستند و مسئولان فقط آمار می دهند از مشكلات قانونی حرف می زنند، نابودی كشكان را خودمان هم داریم می بینیم و نیازی به آمار دادن ندارد.
در ادامه این مطلب آمده است: دكتر موالی زاده رئیس شورای فرهنگ عمومی كشور اظهار داشت: در سال گذشته، معادل آب موجود در پشت سد كرج، آب مجازی را با هندوانه صادر كردیم.
این حرف هرسال تكرار می گردد. اگر بازگردیم به آرشیو خبرگزاری ها در سال گذشته، اینگونه آمارها را می توانیم پیدا نماییم، البته به مقدار كمتر و درجات مصیبت پایین تر.
برنج كاری و دیگر محصولات آب دوست هرساله شیره جان ایران را می مكند و مدیران تنها كاری كه می كنند دادن آمار هدررفت است.
یعنی درد مشخص است ولی تلاشی برای درمان صورت نمی گیرد، در خبرها داشتیم كه پیش بینی شده است در مردادماه بزرگترین رودخانه لرستان یعنی كشكان خشك شود.
مهمترین دلیل آن هم كشت محصولات آب دوست و پمپاژ بی رویه در راه این رودخانه است.
در سال جاری از پل هرو واقع در پایین دست سد ایوشان تا بیران شهر، شاهیوند، خرمآباد و ویسیان بیش از سال های گذشته اقدام به كشت محصولات آب دوست بخصوص برنج شده است، این را مدیرعامل شركت آب منطقه ای لرستان گفته است، پس نه تنها جلوی این روند گرفته نشده، بلكه هرسال بیشتر هم می گردد و دامنه پوشش این نوع محصولات گسترده تر می گردد.
در جایی دیگر حمیدیان مدیر زراعت سازمان جهاد كشاورزی لرستان اظهار داشت: سازمان جهاد كشاورزی استان الگوی كشت را اعلام می كند، اما چون قانونی برای پشتیبانی از آن وجود ندارد، این الگو اجرا نمی گردد. ما هم نمی توانیم با كشاورزانی كه به الگوی كشت تن نمی دهند، برخورد نماییم. با اتكا به كدام قانون می خواهیم این كار را بكنیم؟
یك سرزمین با مردمانش در حال نابودی هستند و مسئولان فقط آمار می دهند از مشكلات قانونی حرف می زنند، نابودی كشكان را خودمان هم داریم می بینیم و نیازی به آمار دادن ندارد.
همه این گفته ها و گزارش ها را كه كنار هم بگذاریم، در می یابیم كه مسایل بسیار پیچیده تر از نبود قانون و سهل انگاری مدیران است.
چه بسا مسئولان استانی و كشوری مرتبط در زمینه محیط زیست قصد حل مشكلات را داشته باشند ولی فشار لابی های قدرتمند و مراودات پشت پرده سیاسیون آن قدر در این كشور گسترده شده است كه از این كار جلوگیری می كند.
از نمایندگان مجلسی كه برای ناراضی نشدن رای دهندگانشان، نقشه های مقابله با كشت محصولات آبدوست و برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی و روسطحی را نقش برآب می كنند گرفته تا مافیای انتقال آب كه در لایه های بالای تصمیمی گیری ها نفوذ كرده اند.
به نظر می رسد همه چیز این كشور به سیاست گره زده شده است و تا مصلحت مردم و كشور بر منافع سیاسی ارجحیت پیدا نكند، امید چندانی به بهبود وضعیت محیط زیست نمی توان داشت.
منبع: پایگاه خبری گلونی
7269/6060
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب